آیا مهدی طارمی از «ضربه آخر» می‌ترسد؟

به گزارش خبرنگار رویداد البرز، مهدی طارمی، مهاجم تیم ملی فوتبال کشورمان، که در فصل جاری از پورتو پرتغال به تیم اینتر در سری آ ایتالیا پیوسته است برخلاف شروع درخشانی که در دیدارهای تدارکاتی پیش فصل داشت اما نتوانست در ادامه فصل عملکرد باثباتی از خود به نمایش بگذارد و نیم فصل پرفراز و نشیبی را پشت سر گذاشت.
این مساله، دستمایه هواداران و کاربران شبکه‌های اجتماعی قرار گرفته است تا نسبت به این بازیکن انتقاداتی انجام شود و یکی از مهم‌ترین انتقاداتی که به مهدی طارمی می‌شود ترس او از زدن ضربات آخر است.
زمانی که طارمی با گل آشنا بود
مهدی طارمی چه در زمانی که در پرسپولیس حضور داشت و چه زمانی که به عنوان لژیونر کار خود را آغاز کرد و چه در تیم ملی فوتبال ایران، نشان داده است شم بالایی در گلزنی دارد و با بهره گیری از هوش بالای خود در داخل محوطه جریمه می‌تواند به خوبی در موقعیت گلزنی قرار بگیرد و دروازه حریفان را باز کند.
طارمی در پرسپولیس یک گلزن حرفه‌ای بود و در ۱۰۵ بازی موفق شد ۵۳ گل به ثمر برساند و وقتی به الغرافه رفت در ۳۸ مسابقه ۱۹ بار گلزنی کرد. اما گلزنی‌های طارمی محدود به ایران و حاشیه خلیج فارس نبود و پیوستنش به ریوه آوه پرتغال هم مانع از افت او نشد.
طارمی در ریوه آوه ۳۳ بار به میدان رفت و ۱۹ گل به ثمر رساند که آمار قابل توجهی بود و موجب شد در این فصل، به طور مشترک آقای گل پرتغال بشود. سه فصل حضور طارمی در تیم فوتبال پورتو هم روزهای درخشانی برای این بازیکن به همراه داشت و یک بار آقای گل پرتغال شد و در مجموع توانست در ۱۶۳ بازی ۸۱ گل به ثمر برساند.
هرچند طارمی در فصل پایانی حضورش در پورتو، به شدت دچار افت شد و در مقاطعی هم به یکی از ذخیره‌های تیمش تبدیل شده بود اما پیش‌بینی می‌شد این افت عملکرد به دلیل رسیدن به آخرین ماه‌های حضورش در پورتو و و دور شدن تمرکزش از شرایط تیم باشد.

وقتی طارمی، اینزاگی را مجاب کرد
اما سوال اینجاست که آیا این مهاجم ایرانی، در اینتر دچار کاهش اعتماد به نفس شده است و از مهاجم زهرداری که در گذشته بود فاصله گرفته است؟ نباید فراموش کرد که طارمی دو بار آقای گل پرتغال شده و بازیکنی است که می‌تواند به راحتی در محوطه جریمه حریفان جاگیری می‌کند و هر مدافعی را به دردسر بیندازد و با همین اعتماد به نفس، داوران را مجاب به اعلام خطای پنالتی کند و در دیدارهای بزرگی مانند دیدار با چلسی در لیگ قهرمانان اروپا با یک ضربه برگردان، شایسته دریافت جایزه پوشکاش لقب بگیرد و همین درخشش‌ها بود که اینزاگی را مجاب کرد او را به اینتر بیاورد و نمی‌توان گفت طارمی به لحاظ فنی جایگاهی در این تیم ندارد.
ترس از زدن ضربات آخر
اما با این حال، مهدی طارمی در اینتر به وضوح در زدن ضربان آخر با مشکل مواجه است. او اکثر ضربات آخر را بی دقت و پر اشتباه به سمت هدف شلیک می‌کند و حتی در لحظاتی از بازی و در حالی که می‌تواند خودش ضربه آخر را بزند اما ترجیح می‌دهد توپ را به دیگر بازیکن‌ها بسپارد و این موضوع، یکی از عواملی است که به ضعف او منجر شده است.

عدم سازگاری روحی و روانی با تیم جدید
برخی هم بر این باورند که این بازیکن، نتوانسته به لحاظ روحی و روانی، با شرایط بازی در یکی از بهترین تیم‌های جهان و حضور در یکی از معتبرترین لیگ‌های فوتبال دنیا سازگار شود و همین مساله تبعاتی مانند کاهش اعتماد به نفس و عدم خودباوری به همراه داشته است.
هرچند نقطه عطف طارمی، دیدار برابر میلان در فینال سوپرجام ایتالیا در کشور عربستان بود که با یک گل و یک پاس گل نمایش درخشانی داشت اما در دیدار آخر برابر ونتزیا می‌توانست در چند صحنه دروازه حریف را باز کند اما بی دقتی او در زدن ضربات آخر مانع از این امر شد.
طارمی در ۱۳ بازی که در سری آ به میدان رفته گلزنی نکرده است و تنها یک بار در دیدار فینال سوپرجام برابر میلان و یک بار هم در لیگ قهرمانان اروپا موفق به باز کردن دروازه حریفان شده است و فاصله زیادی به لحاظ فنی و آماری با عملکردش در سال‌های قبل دارد. نباید فراموش کرد که رقبای طارمی در اینتر، لائوتارو مارتینز و مارکوس تورام، دو تن از بهترین مهاجمان حال حاضر اروپا هستند و شاید این بازیکن برای آنکه بتواند جایی در اینتر داشته باشد به اعتماد به نفس بیشتری نیاز دارد و باید بتواند به سرعت، خودش را در جایگاهی که هست پیدا کند.
در هر صورت، باید گفت که توپ همان توپ است و زمین همان زمین و فوتبال هم همان فوتبال است و مهاجم تیم ملی فوتبال ایران، برای آنکه از رقابت با دیگر مهاجمان باز نماند نیاز به تلاش بیشتر و تقویت روحی و روانی خودش دارد و باید دید این امر چه زمانی محقق خواهد شد.