مهدِ کدام کودک منجر به چنین تصمیمی شد؟

مصطفی فراغت

خروج یکباره اعضای شورای شهر کرج از گروه‌ تلگرامی «گروه سیاسی خبرگزاری تسنیم» در پی انتقاد‌ مطرح شده را به فال نیک می‌گیریم، بالاخره کار تیمی مشق شد و در معدود اتفاق‌هایِ هماهنگ، تصمیم، خروج بود و نشان دادن اعتراض، آن هم بدین شکل lett the crowd!

اعتراض به «نقدهایی که در شان شورا نیست» شاید اصلی‌ترین دلیلی بود که منجر به خروج شد. حرفی زده شد که به مذاق دوستان خوش نیامد و در اقدامی هماهنگ، آقا و بانو، به جای ماندن، نیّت کردند و «باید برویم» آمد!

آدم‌ها برای ماندن و رفتن مختارند، در همه چیز هم همینطور، چون احساس دارند، عقل دارند، می‌توانند تصمیم بگیرند و در برهه‌ای، صلاح را به رفتن و در فضایی‌ دیگر تقدیر را، در ماندن می‌بینند.

زندگی پر از این رفتن‌ و آمدن‌ها است، شورای اول آمدو رفت، شورای دوم آمد و رفت، سوم و چهارم و پنجم به ناچار همینطور. شورای ششم هم چنین می‌شود. ناگزیر. به اعضای رفته کاملا باید حق داد، ناراحت شدند و رفتن را به ماندن_شنیدن ترجیح دادند، اما اگر جای اعضای شورا بودم، می‌ماندم، نقدها را دوباره می‌شنیدم، کنایه‌ها را دوباره به جان می‌خریدم و حتی دوباره از توهین‌ها گذر می‌کردم و از اندک تشویق‌ها حظ می‌بردم و مداوم تمرین می‌کردم، مثل قهرمان‌ها، هر روز، تمرینِ ماندن، تمرینِ شنیدن، تمرینِ کمتر ناراحت‌شدن و تمرینِ درست مواجهه شدن با موضوعات.

قبول دارم بعضی اوقات رفتن بهترین راه است، اما (شاید) نه در حوزه رسانه، نه در گروه‌هایی که جمعیت رسانه‌‌ بیش از سایرِ جمعیت‌ها است. در این فضاها باید ماند، باید مشاوره‌های درست گرفت!

البته ما رسانه‌ها هم نیازمند تمرینیم. ما هم باید یاد بگیریم. هم احترام گذاشتن‌ را، و هم، به‌هر قیمتی نقد نکردن را، توهین که بماند.

در آخر شما را و خودم را سفارش می‌کنم به تمرین کردن و آموختن، آموختنِ همه‌ی چیزهای خوب.

… این بود انشای ما!

پ‌ن: برخی از اعضا رفتند، برخی ماندند و برخی دیگر از ابتدا نبودند.

@mashghesolh